Hjarta

 

Hnaut

um lífsins

bjarta

 

huldu-

mál

 

Hjarta

kallar á

hjarta

 

Sál

á

sál

 

 

                      Vilborg Traustadóttir

Skýin

Skýin voru

svo krúttleg í dag

að ég málaði þau.

-

(Magga systir sagði

Þegar hún kom

frá því að viðra Dalí

þetta er eins og

Luisa!)

-

Ég tróð skýjunum

milli fjallanna

og dreifði þeim

um himininn.

-

Prakkaraleg skýin

píndu mig

til sagna.

 

               Vilborg Traustadóttir

PS.  Bætti myndinni við á því stigi sem hún var þegar ljóðið var ort.  Þetta eru Súlur séðar með mínum augum og skýin sömuleiðis.  Af svölunum hjá Möggu systir....

Í fjörunni

Við sátum í fjörunni

föðmuðumst og þú sagðir

ég elska þig.

-

Eins og afvopnaður

sál þín nakin

í hendi mér.

 -

Brimið lagði áherslu

á orð þín

sem ég heyrði þó ...

..ekki...þá.........

 

 

                          Vilborg Traustadóttir

 

 

 

Smart!

Smart!

 

Hvernig áin

liðast niður fjallið

í mörgum lækjum.

 

Eftir fallið

með fossinum

Eiðrofa.

 

Uppi gráta skýin

þurrum tárum

en sjórinn

bíður átekta

við ósinn.

 

Eiðrofi

sem aldrei sefur

safnar tárum

 

Safnar þurrum tárum.

 

 

 

 

                   Vilborg Traustadóttir

Þar og hér

  

Þarna situr þú

og hér ég.

 

Fossinn dettur

niður af

fjallinu.

 

Ég hugsa

um

blómin og grösin

og fólkið

í fjörunni.

 

Finn þér leiðist

og ferð inn

aftur...

    Vilborg Traustadóttir

Ég er.....

Ég er djöfull sem drottnandi leikur

ég er dalbúans logandi tindur.

Ég er fjandinn sem fjölkyngið eykur

ég er fersk eins og norðursins vindur

-

Ég er lognmolla, læða frá dölum

ég er lemjandi stórhríð á glugga.

Ég er dyggðin í sólbjörtum sölum

ég er syndin í fölbláum skugga.

-

Ég er allt sem að einn getur fundið

á alheimsins skínandi degi.

Ég er norn sem að næring hef undið

úr nafnlausu spori á vegi.

-

Ef að þú eitthvert sinn skilur

þá ást sem í döflum er bundin

mun hinn sjóðheiti, síkaldi bylur

sig vefja um eilífðarfundin.

        Vilborg Traustadóttir

-

Þetta rifjaðist upp fyrir mér við lestur þessarar fréttar.  Þetta er úr lengra kvæði eftir mig og ég mun grafa það uppi með aðstoð fjölkynginnar  og birta síðar....

--

Það er virkilega vel þess virði að skoða Galdrasýninguna á Hólmavík.  Ég er að fara á Strandirnar á þriðjudaginn og ætla þá að láta verða af því að skoða Kotbýli kuklarans í Bjarnarfirði.  Ég verð í Djúpuvík og ef þið bloggvinir góðir eruð á ferðinni þarna þá komið þið að sjálfsögðu í kaffisopa til okkar!!!!

Galdramenn á Ströndum láta nútímagaldra lítt til sín taka

Moldin

 

Hérna í moldinni

líður mér vel.

Teygi mig í arfakló

slít hana upp

 

Svo kálið

fái vaxið

og vermi pottana

í haust.

 

Gref tærnar

ofan í

mjúka, raka

moldina.

 

Kannski spretta

fleiri tær

ef ég bíð

nógu lengi?

 

Nei annars

þetta er

alveg nóg

af tám.

 

Og moldin

hefur alveg nóg

með sig

og sína.

 

En ég

fer í fótabað

í mosagrænu

vaskafati.

 

 

             Vilborg Traustadóttir

Fimmta sporið

Ég játaði

yfirsjónir mínar

fyrir Guði

sjálfri mér

og trúnaðarkonunni.

-

Undanbragðalaust!

-

Eins vel

og ég mundi.

-

Ég man

nefnilega

ekki allt!

-

En ég man

samt nóg.....

-

             Vilborg Traustadóttir

On and off

 

Ég sest við tölvuna

ýti á on.

Blaðra heil ósköp

en segi ekkert

sem skiptir máli

 

Nema  kannski

það sem þú

lest milli línanna.

 

Þá ýti ég

á off.

 

 

    Vilborg Traustadóttir

Sá rétti?

 

Á helgum stað

milli ástar og ótta

stóð vonin

 

Veifaði til mín

lyklakippu

 

Einn lykillinn

gekk að hjarta þínu

 

Ég vissi ekki

hver?

 

 

        Vilborg Traustadóttir