Vindur um nótt

 

Ég og náttúran

verðum

oft og tíðum

eitt

 

Einhvernveginn

finn ég

samhljóm

í þögninni

 

Og þegar

vindurinn blæs

ólgar blóð mitt

af brennandi

þrá....

 

 

             Vilborg Traustadóttir

Athugasemdir

[Marta B Helgadóttir, 13.12.2007 kl. 23:27]

Ég breytist í sannkallaða grumpy old lady í svona veðurofsa, þykist ekki vera það öðrum stundum auðvitað. Hárin á mér rísa og þau leggjast ekki aftur. Nánustu ættingjar sem mæta mér í þessu ástandi þekkja mig ekki og það er vel.

[Marta B Helgadóttir, 13.12.2007 kl. 23:28]

Takk fyrir fallegt ljóðið.

[Vilborg Traustadóttir, 14.12.2007 kl. 13:16]

Takk og maður hugsar til þeirra sem eru á ferðinni eins og sjómanna.  Ég á einn....