Því miður er þetta satt

Það er erfitt að stíga þetta skref og segja það sem segja þarf.  Ingibjörg Sólrún á þakkir skildar fyrir það.

Það verður bara að hafa það þó stjórnin falli.  Það er þá ekki í fyrsta skipti sem brýtur á persónu Davíðs Oddssonar.

Sem borgarstjóri varð Davíð Oddsson mjög valdamikill en þegar hann yfirgaf þann vettvang skildi hann flokkinn sinn Sjálfstæðisflokkinn eftir í mikilli leiðtogakrísu. Sú krísa kostaði flokkinn borgina í mörg ár.

Krísu sem flokkurinn  á reyndar ennþá í á þeim slóðum.

Á landsvísu bundu margir vonir við að Geir H. Haarde yrði sterkur leiðtogi eftir að Davíð "plantaði sér" í Seðlabankann.  Sú er ekki raunin þökk sé enn og aftur umræddum Davíð Oddssyni sem hreinlega getur ekki sleppt stjórnartaumunum.

Þegar Seðlabankastjóri er farin að gefa út harðorðar pólitískar yfirlýsingar varðandi viðkvæm milliríkjamál á tímum þar sem ekki þarf nema einn lítinn neista til að sprengja dúndrið, þá er mál að linni.

-- 

Mér sýnist að Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir sé að koma sterk inn í formannsembættið hjá Sjálfstæðisflokknum.  

Hún þorir alla vega að skipta um skoðun! 

Ingibjörg segir Davíð skaða orðsporið

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 1.11.2008 kl. 17:11]

Hannes Hólmsteinn hefur reyndar talað um Geir sem "mjúka" leiðtogann sem sé fínt að hafa á uppgangstímum á meðan allt leikur í lyndi, en um leið líkti hann Davíð við "stríðsherra" sem væri gott að hafa þegar taka þyrfti duglega til hendinni. Eflaust hefur hann haft nokkuð til síns máls á sínum tíma. Hvorugt af þessu hugnast mér þó sérstaklega vel við núverandi kringumstæður. Nú er þörf á breytingum til að laga sig að gjörbreyttum aðstæðum. Til þess þurfum við ákveðna og framsækna einstaklinga, en hvorki "mjúka" og "vinalega" né afturhaldssama klíkuforingja af gamla skólanum.