Byggjum upp....borðum minna....

Það er ekki um annað að ræða en bretta upp ermarnar og byggja upp á ný.  Við Íslendingar erum ekki vön að sitja með hendur í skauti.  Fyrst og síðast verðum við að huga að náunganum, treysta fjölskylduböndin og hjálpast að í gegn um þetta.

Börnin okkar og barnabörnin þekkja ekki þann veruleika sem við bjuggum við með gjaldeyrisskömmtunum, viðskiptahöftum og skorti á vörum.  Hér hefur allt verið flæðandi í öllu mögulegu.  Bara nefna það og það er til.  Ef ekki þá bara að panta það e-bay eða á netinu einhvers staðar.

"Vinna, kaupa, henda" sögðum við gjarnan við strákana okkar ef þeir vildu ekki klára matinn sinn eða fóru óvarlega með hluti.  Þeir minna okkur reglulega á þetta.

Flestir Íslendingar hafa haft það býsna gott og notið góðærisins, lagt til hliðar og treyst bönkunum gjarnan fyrir því.  Nú er komin upp sú staða að mikið af því fé er farið, brunnið upp og það er stór spurningin sem brennur á mörgum um það hvort Ríkið geti með einhverjum hætti bætt þann hluta upp. Fæstir hafa t.d. geymt lífeyrissparnað sinn á innlánsreikningum.  Flestir hafa sett sparnaðinn sinn í sjóði og hlutabréf. 

Við verðum að treysta því að eitthvað sé hægt að gera til að við endurheimtum það fé sem við höfum af harðfylgi lagt fyrir til efri áranna.

Þangað til það skýrist verðum við að herða sultarólina og vona það besta.

Vera svalir áfram! 

 

 

Svalir Íslendingar

Athugasemdir

[Svanur Gísli Þorkelsson, 15.10.2008 kl. 17:29]

Sauvignon Blanc vínið var fullkomlega kælt þar sem ég sat á veitingastaðnum og  saup af ísuðu glasinu í góðum hópi starfsfólks BBC við störf í höfuðborg Íslands.

Stólarnir voru úr svörtu leðri, veggirnir hvítir, ljósin dimm og róleg tónlistin vall út úr Bang og Olufsen hljóðkerfinu.

Orðið "svalt" (Cool) var fundið upp fyrir svona stað og ég á ekki við ísinn í ÍS-landi.

Við njótum að smá lægð hefur myndast eftir að hafa flutt fréttir af fjármálakreppunni hér í rúma viku.

Lágt gengi íslensku krónunnar er það eina sem gerir okkur mögulegt að snæða á þessum stað.

Hótel 101, sem höfuðpaurinn í Blur; Damon Albarn átti eitt sin hluta í, er núna í eigu einnar auðugustu konu Íslands.  

Það er tákn hinnar auðugu Reykjavíkur og tilheyrir landi sem fyrir viku var miðað við fólksfjölda eitt að auðugustu ríkjum heims, en stendur nú á barmi gjaldþrots.

Heimskreppan í efnahagsmálum hefur mikil áhrif á Ísland.

Þessi Eyja eldfjallanna í Norður Atlantshafi byggði eitt sinn afkomu sína á fiskveiðum en á síðasta áratug hefur fjármögnun og bankastarfsemi fært þeim reiðuféð í hönd.

Frjáls verslunarstarfsemi og einkareknir bankar hafa gefið íslenskum fjármálastofnunum möguleika á að vaxa og breiða úr sér á djarfan hátt erlendis, dálítið eins og víkingarnir gerðu forðum daga.

Þar til fyrir viku var 76% af viðskiptum íslenska verðbréfamarkaðsins skipti með hluta í bönkum. 

Og hvað gerðist? Þegar að verðlag þessara hluta hrundi og eigur bankanna voru frystar af ríkisstjórninni sem þjóðnýtti þrjár stærstu stofnanirnar, rambaði landið á barmi gjaldþrots.

Öll viðskipti verðbréfamarkaðsins lágu niðri og krónan varð að óskiptanlegum gjaldmiðli. 

Léttir í lund

Ég tók tvisvar viðtal við forseta verðbréfamarkaðsins Þórð Friðjónsson og Forsætisráðherrann Geir Haarde á þessum tíma. 

Það kom mér á óvart hversu rólegir þeir voru í þessum viðtölum. 

Þeir voru afslappaðir, léttir í lundu - myndi vera hægt að segja það sama um Gordon Brown undir svipuðum kringumstæðum?

Geir Haarde sallarólegur þrátt fyrir erfiðleikana.

En samtímis voru þeir grafalvarlegir um allt sem snéri að erfiðleikum þjóðarinnar.

Ríkisstjórnin vinnur að því "nótt og dag" sagði Forsætisráðherrann, að fá neyðarlán frá öðrum löndum, mögulega Rússlandi og Alþjóða Gjaldeyrissjóðnum.

Þegar hefur verið komist að samkomulagi við Holland og Bretland.

Verðbréfamarkaðurinn opnaði loks fyrir viðskipti og þrátt fyrir ótta við 20%-25% fall á verðbréfum, var hrapið ekki nema 5.84 stig fyrsta daginn, ekkert til að hrópa upp yfir.

Ég hef það á tilfinningunni að róin og hið heimspekilega viðmót þessara tveggja mikilvægustu aðila sem takast á við að koma Íslandi út úr þessari klípu, sé talandi fyrir viðmót allrar þjóðarinnar.

Þetta fólk er vant velgengi og volæði, slæmum árum sem góðum, vant því að net togaranna séu full og að á næsta ári sé lítið að hafa.

Ó já, ekki taka það svo að hér sé fólk ekki gramt yfir því að leiðtogar þjóðarinnar hafa leift markaðnum að leika lausum hala og hætta öllu í leiðinni.

En undir niðri virðist vera djúp sannfæring um að landið muni rísa úr öskustónni og sigla í gegnum þennan storm og stíga ölduna. 

Og það er hinn sanni kjarni þess að vera "svalur." (Cool)

Þýtt af vefsíðu BBC í nótt :)

[Hulda Margrét Traustadóttir, 15.10.2008 kl. 20:37]

Við rísum upp af alkunnri þrjósku og elju - en ég væri ekki á móti því að vita hvernig í ósköpunum var hægt að draga okkur svona lengi á asnaeyrunum. Nokkrum dögum áður en allt hrundi var allt í fullkomnu lagi ! Maður er sár og reiður og getur ekkert að því gert

[Hulda Margrét Traustadóttir, 15.10.2008 kl. 20:39]

Það er nú í lagi með sultarólina - förum í fría súpu á föstudaginn - systir kær