Reiðin er reginafl

Reiði er sannarlega vanmetin og ég tek heils hugar undir það sem fram kemur í þessari grein.  Það þarf að tala hispurslaust um hlutina eins og þeir eru en ekki fara í kring um málin eins og köttur í kring um heitan graut.

Þegar á það er litið að reiði er vanmáttur þá ætti ekki að vera svo ýkja flókið að greina hana og takast á við hana og hennar fylgifiska.

Upplausn í fjölskyldum er sársaukafull og hún litar allt nánasta umhverfið.  Foreldrarnir hvæsa, börnin tipla á tánum og gráta.  Reiðiköst fullorðna fólksins smitast yfir á þau og þau fá sjálf sín "reiðiköst" sem stafa af vanmætti í aðstæðunum.  Aðrir í fjölskyldunni fá hnút í magann ef eitthvað heyrist frá viðkomandi, sími hringir, nú eða heyrist ekki, o.s.frv.  Það þekkja flestir einhver svona dæmi. 

Upplausn í fjölskyldum er dýr fyrir samfélagið.  Bæði fjárhagslega og ekki síður "mannauðslega" ef svo má að orði kveða.  

Reiðin er reginafl sem við eigum öll að sameinast um að uppræta úr fari okkar.  

Það gerum við best með því að auka þekkingu okkar á vandamálinu sem við er að etja hverju sinni og horfast í augu við staðreyndir.

Umfram allt ræða um það og leita lausna.  Ég hef ekki enn séð vandamál sem hafa verið leyst ef þau eru falin ofan í skúffu eða þeim sópað undir teppi! 

 

Eyðileggingarmáttur reiðinnar vanmetinn

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 25.3.2008 kl. 16:35]

ÉG get sagt þér að þegar ég náði stjórn á reiði minni fyrir mörgum mörgum árum síðan þá gjörbreyttist líf mitt. Ef ég er að nálgast mikla reiðihugsun nú til dags þá tala ég mig út úr því, reiðin skemmir svo mikið.  Vel skrifað hjá þér    maður á aldrei að láta sólina setjast á reiði sína.

[Svanhildur Karlsdóttir, 25.3.2008 kl. 17:14]

Góður pistill, takk fyrir........það lærist með árunum að hafa stjórn á sinni reiði, ekki svo mörg ár síðan ég lærði það, hefði alveg viljað læra það fyrr......