Vilborg Traustadóttir

mið. 19.3.2008

Minningar

Ég fór á jarðarför í dag. Jarðarför Ásgríms Einarssonar frá Reyðará á Siglunesi.

Hugurinn leitar til baka á stundu sem þessari og gömlu atvikin rifjast upp eitt af öðru. Nokkur samgangur var milli bæjanna veglausu Reyðarár, Sigluness og Sauðaness þaðan sem ég er.

Bæirnir eru sitt hvoru megin við Siglufjörð. Þeir Nesmenn áttu trillur. Við á Sauðanesi árabát. Því var það að þegar heimsóknir voru milli bæjanna komu þau á trillunum í heimsókn eða komu og sóttu okkur.

Stundum var farið í kríuvarp út á Siglunes og það var gaman. Bæði var spennandi að finna hreiðrin og eins þóttu okkur eggin algert sælgæti.

Þá man ég eftir veisluborðum bæði á Reyðará og Siglunesi þar sem þau hreinlega svignuðu undan kræsingunum. Eftir að Elli og Elfride fluttu frá Siglunesi með fjölskyldu sína var Reyðará aðeins eftir í byggð og seinna fluttu þau sem þar bjuggu þaðan og Stefán (Stebbi) byggði sér og fjölskyldu sinni hús á Siglunesi til að vera nær lendingu en hann stundaði útgerð þaðan í mörg ár. Ásgrímur eða Ási eins og hann var kallaður reri um tíma með honum.

Þá komu þeir bræður Stebbi og Ási ósjaldan í heimsókn á Sauðanes ef þeir voru eitthvað að brasa á Siglufirði. Þetta var eftir að búið vara að gera jarðgöngin þannig að Sauðanes komst í vegasamband.

Margs er að minnast og þegar frá líður verður hægt að ylja sér við skemmtilegar minningar og rifja upp skondin atvik frá liðnum tíma. Ásgrímur var glettinn og hlýr svo það ætti ekki að verða erfitt.

Þegar frá líður....

Ég þakka samfylgdina þó hún hafi orðið tlviljunarkenndari með árunum og ég votta ættingjum og vinum mína dýpstu samúð.